Testowanie przy pomocy DNA jest bardzo efektywne. Statystyka wykazuje szansę na to, że dwoje ludzi będzie miało ten sam profil na 1-do-6 miliardów. Z kolej używając technik DNA nie da się rozróżnić identycznych bliźniaków, a także dokładność tego biometryka jest uznawana za niższą niż obrazu siatkówki czy tęczówki oka. Istnieje także prawdopodobieństwo zanieczyszczenia oraz degradacji próbki. Jeżeli chodzi o genetyczny odcisk palca aktualnie w fazie badań i rozwoju znajdują się już technologie pozwalające na błyskawiczne otrzymanie wyniku badania. Można się w związku z tym spodziewać większej automatyzacji całego procesu.
Kod DNA człowieka nie zmienia się poprzez całe życie, w związku z czym niezmienność DNA jest niepodważalna. Sprawdza się dobrze w takich zadaniach jak kryminalistyka, badania ojcostwa, itd. , lecz nie jest równie przydatna we wszystkich typach zadań. Testy DNA są trudne do podrobienia, jeśli są wykonywane we właściwych warunkach (nadzorowane i profesjonalne), jeżeli jednak pobory próbek nie są odpowiednio nadzorowane oszust mógłby łatwo podstawić DNA kogokolwiek. W praktyce „zostawiamy” nasze DNA wszędzie gdzie się pojawiamy – w związku z tym teoretycznie każdy ma do nich dostęp.
Biometria z wykorzystaniem DNA ma także inne problemy. Otrzymanie genetycznego odcisku palca trwa nawet kilka godzin. Metody pobierania próbek (fizyczne) także często rodzą niechęć. Dane zawarte w kodzie DNA to nie tylko dane pozwalające na identyfikację, ale także genetyczne, co budzi społeczny niepokój. Podsumowując można powiedzieć, że do plusów DNA zaliczamy uniwersalność, niezmienność, unikalność oraz odporność na oszustwa, a do minusów należą trudność zdobycia próbek oraz poziom ogólnej akceptowalności.