Profilowanie DNA
Wykorzystując próbkę DNA jest możliwe utworzenie tzw. profilu DNA, który pozwala na reprezentowanie konkretnych wzorów będących częścią kodu w postaci numerycznej. Taka numeryczna reprezentacja może wyglądać na przykład tak: „15.313 , 12-13 , 17.5 , 9-10 ,7”. Każda para liczb w takim profilu jest związana z danym locus. Takie techniki wykorzystuje się głównie w kryminalistyce. Według danych Interpolu w Europie sytuacja systemów opartych na DNA przedstawia się następująco:
Tworzenie profili to świetne narzędzie, które z powodzeniem można wykorzystać do eliminacji osobników z grona podejrzanych. W większości śledztw konieczne jest kontrastowanie DNA podejrzanych z tym znalezionym na miejscu zdarzenia. W przypadku, gdy wzór DNA podejrzanego jest różny od tego zawartego w dowodach można go wykluczyć.
Rys 3.4 Przykładowy profil DNA utworzony przy użyciu programu GeneMapper
Źródło: http://www.forensicscience.ie/index.asp?locID=18&docID=-1
W rezultacie genetyczny odcisk palca jest używany do udowodnienia niewinności podejrzanego. W takich przypadkach znacznie łatwiej wykluczyć danego osobnika z grona podejrzanych niż go do tej listy dodać. Takie założenia wykorzystuje się też przy ustalaniu ojcostwa. Istnieją tylko trzy realne konkluzje testu DNA:
- Eliminacja – osobnik nie może być źródłem danej próbki.
- Niemożność eliminacji – osobnik nie może zostać wykluczony z grona potencjalnych dawców.
- Brak wyniku – analizy nie da się przeprowadzić.